เจ้าของโรงแรม ย่านถนนข้าวสาร บรรยายความในใจลงพันทิป ช้ำหนักจากพิษโควิด 2 ปีไร้คนเข้าพัก ขายทรัพย์สินเกือบหมด เหลือเงินก้อนสุดท้าย หมดกำลังใจจะสู้แล้ว
วันนี้ (26 พ.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า มีสมาชิกเว็บบอร์ด “พันทิปดอทคอม” รายหนึ่ง ได้ตั้งกระทู้ขึ้นมา ในหัวข้อ “ทำอย่างไรเหลือเงินสดก้อนสุดท้ายแล้ว” บอกเล่าความยากลำบากของตัวเอง ที่เป็นเจ้าของธุรกิจโรงแรมขนาด 25 ห้อง ย่านถนนข้าวสาร ซึ่งได้รับผลกระทบอย่างหนัก จากการระบาดของไวรัสโควิด-19 และเป็นเวลา 2 ปีมาแล้ว ที่ไม่มีคนเข้าพักในโรงแรม เปิดเหมือนไม่ได้เปิด เหลือพนักงานแค่ 2 คน และเหลือเงินก้อนสุดท้าย โดยระบุว่า
“ผมทำธุรกิจโรงแรมขนาด 25 ห้องแถว ๆ ถนนข้าวสาร ตอนนี้เปิด ก็เหมือนปิด ไม่มีคนพักมา 2 ปีแล้ว เหลือพนักงาน 2 คนคอยเฝ้า และทำความสะอาดเล็ก ๆ น้อย จนมาถึงตอนนี้ ผมหมดเงินที่มี และที่คิดว่าจะหาได้มาหมดแล้ว จนปัญญา จะปิดเต็มรูปแบบ ก็ติดที่เป็นที่เช่ากับหน่วยงานรัฐ ทำให้ไม่สามารถปิดได้
ไม่รู้จะเป็นไง อยากจะตายก็ตายไม่ได้ เพราะสิ่งที่ลงทุนไป ก็จะละลายเป็นศูนย์ มีภาระผูกพันธ์กับคนข้างหลัง เพราะเงินลงทุน ก็มาจากต้นทุนเดิมที่บ้านทิ้งไว้ให้ คือตอนก่อนหน้า ก็คิดว่ายังไหว จำนำทุกสิ่งอย่างของมีค่าไปหมดแล้ว ก็ไม่รู้จะเป็นไง รถยนต์ที่ขายได้ ขายไปหมดแล้ว ตอนนี้ขับรถกระบะเก่า ๆ คันหนึ่งอยู่
ขอเล่าเพิ่มเติม ผมมีส่วนที่เป็นหนี้สินทั้งหมด 6-7 ล้านบาท ทรัพย์สินในรูปอสังหาริมทรัพย์รวมประมาณ 60 ล้านบาท (แต่มันไม่ใช่เงินสด บางส่วนเป็นกรรมสิทธิการเช่า ประกาศขายสิทธิ และ ก็ที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้าง และที่ดินเปล่า ยังไม่มีใครสนใจ)
รายจ่ายต่อเดือนก็รวมได้ 1-1.25 แสน/เดือน (ค่าเช่า,ค่าน้ำไฟ, พนักงาน และที่สำคัญค่าดอกเบี้ยธนาคาร และนอกระบบ)
รายรับ ผมมีจากค่าเช่าอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งไม่เกี่ยวกับโรงแรมประมาณ 0.75 แสนบาท/เดือน คือเฉลี่ยติดลบ ประมาณ 7-8 หมื่นบาท อันนี้ยังมี fix cost รายปี เช่น ค่าตรวจบัญชี ค่าประกัน ค่าภาษี และอื่น ๆ
เอาเป็นตอนนี้ จนปัญญามาถึงปลายทาง มันเหมือนโดนขึงคอกับไม้ ในแต่ละเดือน ก็เหมือนโดนขันเชือกให้มันแน่นรัดคอไปเรื่อย ๆ จนผมคิดว่าปลายทางแล้ว ส่วนหนึ่งก็คิดไปเรื่อย หนีไปบวช ทิ้งปัญหา แต่พอมาคิด ก็ไม่ได้ เพราะคนรู้ปัญหาก็ผมคนเดียวยังตัดใจไม่ได้ ตอบไม่ได้ทำอย่างไรอึดอัด ผมเชื่อว่าหลายคนคงเป็นแบบผม แล้วแต่ความหนักเบาของปัญหา
จะถามว่าไปบนให้ช่วยขายที่ ก็บนบานศาลกล่าวมาหมด ถือศีลสวดมนต์ นั่งสมาธิ ก็ทำมาครบ ถามว่าจัดการเรื่องธุรกิจ ผมก็ทำเต็มที่ (ในความเห็นผม) ในโอกาสที่ทำได้แล้ว
ที่จริงกระทู้ผม มันคงคล้าย ๆ คนอื่น ทุกข์คล้าย ๆ กันบางทีเรามองคนอื่นทุกข์มากกว่าด้วยซ้ำ แต่สำหรับผมมันเกินไปแล้วจริง
ปัจจุบันอายุ 54 ปี เหนื่อยที่จะสู้ต่อ ไม่มีเงินเก็บ”
กระทู้ดังกล่าว มีผู้คนเข้ามาแสดงความคิดเห็น ให้กำลังใจเป็นจำนวนมาก รวมถึง บางส่วนที่ให้คำแนะนำ หาทางออกจัดการกับหนี้ และทรัพย์สินที่มีอยู่ ปรับเปลี่ยนธุรกิจใหม่ เพื่อหารายได้เข้ามาบ้าง และมีบางคน ที่แนะนำให้กัดฟันอดทนไปอีกหน่อย เพราะทั่วโลกฉีดวัคซีนกันแล้ว และอีกไม่นาน นักท่องเที่ยวจะกลับมา
อ่านข่าวเพิ่มเติม
- อ่วมพิษโควิด แรงงานนอกระบบ 20.36 ล้านคน รายได้ลด-ยากจนเพิ่ม 10 ล้านคน
- พิษโควิด! ‘สิงคโปร์ แอร์ไลน์ส’ ขาดทุนแสนล้าน เล็งออก ‘หุ้นกู้แปลงสภาพ’
- สุดยื้อ! ‘คลังพลาซ่า’ ห้างระดับตำนานคู่เมืองโคราช ปิดสาขา จอมสุรางค์ 1 พ.ค.นี้ เซ่นพิษโควิด
