หม่ำ จ๊กมก เล่าทั้งน้ำตา! แวว จ๊กมก พูดบางอย่างทิ้งไว้ ก่อนอีก 7 วันจะเสียชีวิต

โดย The Bangkok Insight Editorial Team 3 มกราคม 2566

หม่ำ จ๊กมก เล่าทั้งน้ำตา! แวว จ๊กมก พูดบางอย่างทิ้งไว้ ก่อนอีก 7 วันจะเสียชีวิต เขามานวดให้แล้วพูดว่า “พี่อย่าเพิ่งตายนะ ให้ฉันตายก่อน ทำศพให้ฉันสวย ๆ นะ”

เป็นอีกหนึ่งนักแสดงตลกชื่อดังที่อยู่ในใจของแฟน ๆ มากมาย สำหรับ แวว-จ๊กมก หรือ แวววาว วงษ์คำเหลา น้องสาว ของนักแสดงตลกแถวหน้าของวงการบันเทิง หม่ำ จ๊กมก หลังจากที่เธอได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ตั้งแต่อายุยังน้อย เธอเสียชีวิตจากภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน เป็นความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่สำหรับครอบครัว และแฟน ๆ ตลกเป็นอย่างมาก

หม่ำ จ๊กมก เล่าทั้งน้ำตา! แวว จ๊กมก พูดบางอย่างทิ้งไว้ ก่อนอีก 7 วันจะเสียชีวิต

ล่าสุด (2 ม.ค.) หม่ำ ได้มาย้อนเล่าความหลังถึงน้องสาว ผ่านช่องยูทูบ M Busarakum โดยบอกว่าที่บ้านไม่ค่อยสนิทกับใครในบ้านเลย หม่ำ บอกตนเองเป็นคนพา แวว มาเข้าเส้นทางวงการบันเทิง จากเดิมที่เธอเป็นหางเครื่องมาก่อน แต่ความคิดทั้งคู่มักสวนทางกัน พี่น้องกันแต่มีความคิดไม่เหมือนกันเลย เคยขอเงิน 20 บาทจาก แวว ตอนที่เอ็มกำลังอยู่ในท้องของภรรยา แต่เขาบอกว่าก็ไปหางานทำสิ ทำเอาน้ำตาล่วงเลย และไม่เคยขอเงินเขาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจนถึงวันที่ตาย

เคยถาม แวว ว่าทำไมไม่ทำเหมือนที่ตนทำ ทำไมถึงเลิกงานแล้วก็ไปเที่ยวนั่นนี่ ถ้า แวว รู้ว่า หม่ำจะไปงานไหนเขาก็จะไม่ไป จะคอยหลบ เพราะรู้ว่าถ้าเจอกันต้องโดนแน่ ๆ โดนด่าทุกครั้ง ที่ด่าเพราะอยากให้เขาเป็นตลกผู้หญิงที่มีคุณค่า ทุกครั้งที่โดนจับ น้ำตาตกในตลอด เห็นหน้าเขาไม่มีที่ไป ถือกระเป๋าบอกขออยู่ด้วย บอกเลยว่าอยากให้มาอยู่ทุกวัน เขาก็อยู่ด้วยเกือบ 2 ปี มีแอบร้องไห้เพราะอยากให้อยู่ด้วยกัน

หม่ำ เผยต่อว่า หน้าตาของเธอดูสดใสขึ้นหลังจากที่มาอยู่ด้วยกัน พี่สะใภ้เอาครีมาบำรุงผิว ช้อปปิ้ง ไม่ได้เสพอะไรแล้ว ดีขึ้นตามลำดับ แต่ 7 วันก่อนวันตาย เขามานวดให้แล้วพูดว่า “พี่อย่าเพิ่งตายนะ ให้ฉันตายก่อน ทำศพให้ฉันสวย ๆ นะ พูดก่อนตาย 7 วัน เสียเพราะเลือดไม่เลี้ยงสมองไม่ทัน หลาย ๆ อย่างรวมกัน

วันนั้นลงมา 11.00 น. จนกระทั่งช่วงบ่ายก็ยังไม่ลงมา ก็ไปเคาะ ไปเปิด จนสุดท้ายทุบกระจกเห็นนอนอยู่ ไปจับ ไปปลุกก็คือตัวแข็งไปแล้ว พ่อก็นั่งอยู่ ร้องเสียงหลงเลย ก็รู้แล้วว่าตายแล้ว ค่อย ๆ เดินเข้าไป นั่งอยู่ด้วยประมาณ 1-2 ชั่วโมงกว่า นั่งลูบหัว คิดถึงที่ด่ามัน คิดถึงที่บอกมัน เตือนมัน คิดถึงวันนั้นที่ถือกระเป๋าเข้ามา นั่งน้ำตาไหล แต่ท้ายที่สุดมันก็คือน้องเรา ต่อให้เป็นโจร ยังไงก็น้องเรา เลือดต้องข้นกว่าน้ำ วันที่เผาก็เสียงหลง อย่าเผาน้องกู แต่ช่างมันเถอะ บุญวาสนามันมีเท่านี้ ถ้ามันเชื่อพ่อคงจะดีกว่านี้”