นายวีระศักดิ์ โควสุรัตน์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก “วีระศักดิ์ โควสุรัตน์ Weerasak Kowsurat” ระบุว่า งานพระราชพิธีบรมราชาภิเษกที่เป็นมงคลของชาติส่วนสำคัญที่สุดได้ผ่านไปอย่างเรียบร้อยสมพระเกียรติ..ยิ่งใหญ่..น่าประทับใจที่สุดแล้ว…
ภารกิจจัดการการเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกตามรัฐธรรมนูญใหม่ก็มาถึงบทของการประกาศรับรองผล..เพื่อนำไปสู่การมีสภาใหม่ๆ..มีรัฐบาลใหม่แล้ว
บัดนี้..สมควรแก่เวลาที่ ผมจะได้แจ้งลาออกจากความเป็นรัฐมนตรีท่องเที่ยวและกีฬาแล้วโดยจะมีผลในเที่ยงคืนคืนนี้..
ผมอยากถือโอกาสนี้ “ขอบคุณ” ทุกท่านที่ได้กรุณาให้ความช่วยเหลือ..แนะนำ..สนับสนุนการปฏิบัติหน้าที่ของผมในช่วงที่เปรียบเสมือนร้อยเมตรสุดท้าย..ของรัฐบาลอย่างอบอุ่น..น่าประทับใจยิ่ง
18 เดือน ที่ทำงานวางฐานด้านโครงสร้างองค์กร..กระตุ้นวงการเพื่อความยั่งยืนของระบบงาน..ทั้งเรื่องท่องเที่ยว..และกีฬา…สร้างความมีเหตุมีผลในการปรับปรุงกฏระเบียบและแนวปฏิบัติที่น่าจะทยอยเกิดประโยชน์ให้คนได้สัมผัส..เก็บเกี่ยว..สืบทอด..และต่อยอดได้ต่อๆไป
และในช่วงที่ผ่านมานี้หากจะได้เคยมีสิ่งใดที่ผมอาจได้ก้าวล่วง “เร่งเร้า”..หรือ…”รบกวน” ท่านไม่ว่าด้วยทางใด..
ผมต้องกราบ “ขออภัย” อย่างนอบน้อม..ด้วยว่าล้วนเป็นสิ่งที่กระทำไปโดยบริสุทธิ์ใจเพื่อให้เกิดผลที่สอดคล้องต่อเวลา..เป้าหมายและนโยบายการปฏิรูประบบบริหารต่างๆของประเทศ..เท่านั้น
ขอฝากแนวคิดเกี่ยวกับเรื่องท่องเที่ยวว่า..คุณค่า..จะต้องสูงกว่ามูลค่าเสมอ…แล้วมูลค่าจะตามมาเอง
สะดวก..สะอาด..ปลอดภัย.. ได้เอกลักษณ์..มุ่งสร้างความยั่งยืน…จะเป็นปัจจัยสำคัญเหมือนนิ้วทั้งห้าในมือเรา
เราจะทำงานเรื่องท่องเที่ยวเพื่อ..และด้วย…การแบ่งปัน..แล้วความสามารถแข่งขันจะตามมาเอง
ท่องเที่ยวเป็น “เครื่องมือ” ไม่ใช่ “เป้าหมาย” ..หากวางเป้าให้สอดรับกับสถานการณ์ ..แล้วเอาท่องเที่ยวไปใช้ในฐานะ “เครื่องมือ”…แล้วท่องเที่ยวจะมี “เกียรติ”..ไม่ใช่แค่มีเงินตรากับมีแต่ปัญหา!…
ดังนั้น..ไม่ว่าจะเป็นเป้าลดความเหลื่อมล้ำ..เป้าความเท่าเทียมที่เข้าถึงได้ร่วมกัน (for all) …เป้าความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ…เป้าคืนความเป็นธรรมในการพัฒนา..แม้แต่เป้าทางความมั่นคง..ก็ล้วนแต่ใช้ท่องเที่ยวเป็นเครื่องมือที่นุ่มนวลและทรงพลังได้
ด้านกีฬาและการนันทนาการนั้น…ชัยชนะ..สำคัญแน่ แต่ชนะได้ใจ..ไม่ใช่ชนะถ้วยแต่ไม่ได้ใจ
ในเกมหลายเกม..ผู้ที่ชนะในใจกลับสร้างแรงบันดาลใจต่อผู้รับรู้…มากกว่าผู้ชนะในเกมนั้นเสียอีก..
เราควรให้ “น้ำใจแบ่งปัน” ขนานไปกับการแข่งขัน… รักสามัคคี..มีวินัย…ใช้ความรู้ทาง
วิทยาศาตร์มาประคอง.. เป็นเสมือนอีกห้านิ้วมือของแขนอีกข้าง…ที่สามารถสอดส่องบทบาทให้กันและกัน…ไปมา
นี่จะทำให้ทั้งกีฬาและท่องเที่ยว..ในบทบาทที่รัฐเป็นผู้กำกับสนับสนุน..ไม่ซ้ำซ้อนแทรกแซงแข่งแย่งบทบาทของสมาคม..ชุมชนและประชาชน..ไม่ว่าจะเพื่อการแข่งขัน..เพื่อสร้างเศรษฐกิจ..หรือสร้างสุขภาวะต่างๆ..
ส่วนตัวผม..นับจากนี้ไป..ผมก็ยังคงปวารณาตนที่จะทำกิจที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมในด้านต่างๆต่อไปตามแต่โอกาสจะอำนวย..
ขอ “เป็นกำลังใจ”ให้ทุกท่านในการทำภารกิจต่อไป..อย่างเต็มความสามารถ
ขอกราบอาราธนาให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านเคารพนับถือ ตลอดจนพระเดชาบารมีแห่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีฯ…ได้โปรดคุ้มครองทุกท่านให้ประสบความสุขแลสำเร็จในหน้าที่การงานและชีวิตส่วนตัว มีครอบครัวอบอุ่น..มีสุขภาพเข้มแข็งเสมอ
และสามารถเป็นผู้ที่ทั้งทำให้ประชาชน “ชื่นใจ”..และเป็นผู้สามารถส่งมอบ “แรงบันดาลใจ”..ให้สังคมได้อย่างต่อเนื่องไปเป็นทอดๆ…ตลอดทุกรุ่นและตลอดไปครับ
ด้วยรักและนับถือ..
