ห่วงมากที่สุดคือลูก ‘ใบเตย สุธีวัน’ พรั่งพรูความรู้สึกทั้งน้ำตา 3 เดือนแรกเหมือนตายทั้งเป็น

โดย The Bangkok Insight Editorial Team 22 พฤศจิกายน 2566

‘ใบเตย สุธีวัน’ พรั่งพรูความรู้สึกทั้งน้ำตา 3 เดือนแรกเหมือนตายทั้งเป็น สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต คือ ลูก ไม่สนเรื่องงาน เรื่องอะไรทั้งสิ้น ขอแค่ได้เจอหน้าลูกอย่างเดียว

ได้กลับมาสู่อ้อมกอดครอบครัวอีกครั้ง สำหรับนักร้องสาว ใบเตย-สุธีวัน ที่ใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำนานกว่า 6 เดือน หลังถูกสั่งฟ้องคดีแชร์ Forex-3D ก่อนมีคำสั่งให้ปล่อยตัวชั่วคราว พร้อมมีคำสั่งให้ตามทางอย่างเคร่งครัด ซึ่งเธอกลับมารับงานต่าง ๆ แล้ว และในวันลอยกระทงนี้ ใบเตย ก็มีงานโชว์ร้องเพลงด้วย

‘ใบเตย สุธีวัน’ พรั่งพรูความรู้สึกทั้งน้ำตา 3 เดือนแรกเหมือนตายทั้งเป็น

ล่าสุด (21 พ.ย.) โหนกระแส ได้เปิดเผยว่า ใบเตย ได้ไลฟ์ขายของเป็นครั้งแรก หลังศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราว คดีแชร์ Forex-3D โดยในไลฟ์ใบเตยได้เผยความในใจว่า ขอบคุณทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิต ขอบคุณทุกกำลังใจที่ให้กันมาตลอด

ในวันที่ใบเตยออกมา ไม่คิดเลยว่าจะมีการต้อนรับที่ดีขนาดนี้ เพราะคุยกับครอบครัวตลอดว่า ถ้าวันหนึ่งได้ออกมาสู่โลกภายนอก อยากจะหยุดพักทุกอย่าง อยากขออยู่กับลูก เพราะ ณ วันนั้น สิ่งที่ทำให้เราแย่มากที่สุด คือ การพลัดพรากจากลูก มันทำให้ได้รู้ว่า สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต คือ ลูก เราไม่สนเรื่องงาน เรื่องอะไรทั้งสิ้น ขอแค่ได้เจอหน้าลูกอย่างเดียว ขอแค่ได้อยู่กับเขา ได้ทดแทนเวลาที่เสียไป

ในวันที่เข้าไป คนที่เป็นห่วงมาก ๆ ที่สุด คือน้องลุกซ์ และลูกสาว คือ ออกมาแล้ว 2 คนนี้คือ สิ่งที่เราอยากจะขอโทษ ที่เราหายไปในช่วงเวลาหนึ่ง ที่ไม่ได้ช่วยเขาดูแลร่างกาย หัวใจ หรือทุก ๆ อย่าง เพราะว่า ก่อนหน้านั้น ชีวิตใบเตย 35 ปีที่ผ่านมา เรารับผิดชอบดูแลทั้งหมดของคนในครอบครัวและทีมงาน

ไม่มีวันไหนเลยที่เราต้องมาเผชิญกับการที่คนในครอบครัวจะต้องกลับมาดูแล เราเฟลมาก เราไม่เคยให้ที่บ้านส่งเสีย หรือช่วยเหลือเราเลย ที่ผ่านมาเรารับผิดชอบ ดูแลทุกอย่างมาตลอด นี่คือสิ่งที่เราเป็นห่วงมาก ๆ ในชีวิต รวมไปถึงลูกสาวด้วย

สิ่งที่แย่มาก ๆ คือ เราไม่ได้ทำหน้าที่ ดูแลครอบครัวในช่วงระยะเวลาหนึ่ง กังวลทุกอย่าง กังวลว่าน้องจะอยู่ยังไง ยิ่งมารู้ข่าวแฟนน้องเสียชีวิต ตอนนั้นคือ เหมือนตายทั้งเป็น 3 เดือนแรก คือ มีแค่วิญญาณที่หล่อเลี้ยง หล่อหลอมหัวใจให้ตื่นขึ้นมาได้ในแต่ละวัน ทุกคนในนั้นจะพูดตลอดว่า ให้นึกถึงหน้าลูกไว้ ห้ามเป็นอะไร หรือห้ามคิดอะไรแย่ ๆ ให้คิดแค่ว่าจะออกไปเจอหน้าลูก พอน้องมาเยี่ยมตลอด เราเลยรู้สึกว่าเราต้องสู้ สู้ให้มากกว่าเขา เพื่อจะได้มีวันนี้ และวันนี้ก็มาถึงจริง ๆ