“ศาลปกครองกลาง” ไม่รับคุ้มครองประมูล “เมืองการบิน” เหตุคำสั่งตัดสิทธิ์ CP ไม่เข้าข่ายไม่ชอบด้วยกฎหมาย
รายงานข่าวศาลปกครองกลางเปิดเผยว่า วันนี้ (28 พ.ค.) ศาลปกครองกลางมีคำสั่งยกคำขอทุเลาการบังคับตามคำสั่งทางปกครอง ในคดีหมายเลขดำที่ 757/2562 ระหว่างผู้ฟ้องคดีทั้ง 5 ในนามกลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัทธนโฮลดิ้ง จำกัด และพันธมิตร (นำโดยเครือ CP) และมีคณะกรรมการคัดเลือกของโครงการพัฒนาสนามบินอู่ตะเภา และเมืองการบินภาคตะวันออก เป็นผู้ถูกฟ้องคดี
คดีนี้ กลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ ได้ยื่นข้อเสนอร่วมลงทุนกับรัฐ ในโครงการพัฒนาสนามบินอู่ตะเภาและเมืองการบินภาคตะวันออก ซึ่งเจ้าหน้าที่ของคณะกรรมการคัดเลือกของโครงการฯ ได้ออกหลักฐานการยื่นซองข้อเสนอให้แก่กลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัทธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ แล้ว
แต่ต่อมาคณะกรรมการคัดเลือกฯ ได้มีหนังสือแจ้งผลการยื่นข้อเสนอว่า คณะกรรมการคัดเลือกฯ มีมติไม่รับข้อเสนอในส่วนของซองที่ 2 ข้อเสนอด้านเทคนิคและแผนธุรกิจ กล่องที่ 6 และซองที่ 3 ข้อเสนอด้านราคา กล่องที่ 9 เนื่องจากเป็นเอกสารที่ยื่นภายหลังกำหนดเวลาการยื่นข้อเสนอ
กลุ่มกิจการค้าร่วมฯ เห็นว่า คำสั่งดังกล่าวไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงนำคดีมาฟ้องต่อศาล ขอให้ศาลมีคำพิพากษาเพิกถอนมติของคณะกรรมการคัดเลือกฯ ที่ไม่รับซองข้อเสนอดังกล่าว พร้อมทั้งมีคำขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนการพิพากษา ให้ศาลมีคำสั่งให้คณะกรรมการคัดเลือกของโครงการฯ รับซองข้อเสนอของกลุ่มกิจการร่วมค้าบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ ไว้พิจารณาตามขั้นตอนการคัดเลือกผู้ร่วมลงทุนต่อไป
ทั้งนี้ ศาลปกครองกลางพิเคราะห์แล้วเห็นว่า คำขอของกลุ่มกิจการร่วมค้าบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯเป็นคำขอทุเลาการบังคับตามคำสั่งทางปกครอง ซึ่งศาลจะมีคำสั่งกำหนดมาตรการทุเลาการบังคับได้เมื่อมีองค์ประกอบครบทั้ง 3 ประการ คือ
- กฎหรือคำสั่งปกครองที่เป็นเหตุแห่งการฟ้องคดีนั้นน่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย
- การให้กฎหรือคำสั่งทางปกครองดังกล่าว มีผลใช้บังคับต่อไป จะทำให้เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรงที่ยากแก่การเยียวยาแก้ไขในภายหลัง
- การทุเลาการบังคับตามกฎหรือคำสั่งทางปกครองนั้น ไม่เป็นอุปสรรคแก่การบริหารงานของรัฐหรือการบริหารสาธารณะ
โดยมีปัญหาที่ต้องพิจารณาในประการแรกว่า มติของคณะกรรมการคัดเลือกโครงการฯ ที่ไม่รับซองข้อเสนอบางส่วนของกลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ ไว้พิจารณา น่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ โดยที่เอกสารการคัดเลือกเอกชน โครงการพัฒนาสนามบินอู่ตะเภาฯ ข้อ 31 (1) กำหนดว่ากองทัพเรือจะเปิดให้มีการรับซองข้อเสนอในวันที่ 21 มีนาคม 2562 เวลา 9.00 น. และปิดการรับซองในวันเดียวกัน เวลา 15.00 น. และ (3) กำหนดว่า คณะกรรมการคัดเลือกของโครงการฯ จะไม่รับซองเอกสารข้อเสนอที่ยื่นภายหลังกำหนดเวลาการยื่นซองเอกสารข้อเสนอตามที่ระบุในข้อ 31 (1)
ข้อเท็จจริงปรากฏว่า กลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ กับผู้ยื่นข้อเสนออีก 2 ราย ได้ไปยังสถานที่รับซองข้อเสนอและลงทะเบียนก่อนเวลา 15.00 น. อย่างไรก็ตาม การลงทะเบียนดังกล่าวเป็นเพียงการแจ้งในเบื้องต้นว่า ได้ไปถึงสถานที่รับซองข้อเสนอและประสงค์ยื่นข้อเสนอเท่านั้น โดยการรับข้อเสนอจะครบถ้วนตามขั้นตอนก็เมื่อผู้ยื่นข้อเสนอได้ส่งมอบซองข้อเสนอและกล่องเอกสารให้แก่เจ้าหน้าที่ของคณะกรรมการคัดเลือกของโครงการฯ ก่อนเวลา 15.00 น.
ทั้งนี้ กลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ ชี้แจงในชั้นไต่สวนว่า กลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ ทั้ง 5 ยื่นส่งเอกสารกล่องที่ 6 และกล่องที่ 9 เกินเวลาเปิดรับซอง โดยแสดงพยานหลักฐานเป็นภาพบุคคลยกกล่องเอกสารดังกล่าวไปถึงจุดลงทะเบียนในเวลาประมาณ 15.09 น. และกลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ ยอมรับตามคำแถลงชี้แจงเพิ่มเติมว่า เอกสารข้อเสนอของกลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ กล่องที่ 6 และกล่องที่ 9 ไปถึงห้องรับรองชาวต่างชาติ กองบัญชาการกองทัพเรือในเวลา 15.09 น. เหตุที่ล่าช้าเนื่องจากในวันดังกล่าวการจราจรติดขัดมาก
“ข้อเท็จจริงในชั้นนี้เป็นอันรับฟังได้ว่า เอกสารข้อเสนอกล่องที่ 6 และกล่องที่ 9 ของกลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ ไปถึงสถานที่รับซองข้อเสนอภายหลังกำหนดเวลาปิดรับซองข้อเสนอแล้ว ซึ่งข้อ 31 (3) ของเอกสารการคัดเลือกเอกชน กำหนดห้ามคณะกรรมการคัดเลือกของโครงการฯ รับซองเอกสารข้อเสนอที่ยื่นภายหลังกำหนดเวลาดังกล่าว ดังนั้น การที่ผู้ถูกฟ้องคดีมีมติไม่รับซองข้อเสนอดังกล่าว จึงฟังไม่ได้ว่าเป็นคำสั่งที่น่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย”
ส่วนการที่กลุ่มกิจการค้าร่วมบริษัท ธนโฮลดิ้ง จำกัดฯ อ้างว่า คณะกรรมการคัดเลือกโครงการฯ ไม่ได้ถือเอากำหนดเวลายื่นและรับซองข้อเสนอเป็นสาระสำคัญและได้ขยายระยะเวลาการรับซองข้อเสนอโดยปริยายนั้น ประเด็นดังกล่าวเป็นข้อโต้แย้งที่ศาลจะต้องพิเคราะห์ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องเพื่อวินิจฉัยในเนื้อหาคดีต่อไป
เมื่อในชั้นนี้ยังรับฟังไม่ได้ว่า คำสั่งพิพาทน่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมายแล้ว กรณีก็ไม่จำต้องพิจารณาเงื่อนไขแห่งการมีคำสั่งคุ้มครองชั่วคราวก่อนการพิพากษาประการอื่นต่อไป เนื่องจากถึงอย่างไรก็ตาม ก็ไม่ครบองค์ประกอบแห่งเงื่อนไขทั้ง 3 ประการที่ศาลจะมีคำสั่งคุ้มครองชั่วคราวก่อนการพิพากษา
