นักแสดงรุ่นใหญ่ เจอชาวเน็ตพุ่งเป้า! มีปัญหากับสามี เหตุโพสต์ปริศนาจอดำ

โดย The Bangkok Insight Editorial Team 23 พฤษภาคม 2567

นก จริยา เจอชาวเน็ตพุ่งเป้า! มีปัญหากับสามี เหตุโพสต์ปริศนาจอดำ ย้อนเล่าเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความเครียดสะสมจนเป็นเหตุให้ป่วยเป็นโรคแพนิกถึงขั้นอยากจบชีวิต

เป็นอีกหนึ่งนักแสดงรุ่นใหญ่ ผู้จัดละครดัง วัย 58 ปี นก จริยา แอนโฟเน่ ที่อยู่ในแวดวงการบันเทิงมาอย่างยาวนาน มีผลงานมากมายทั้งการแสดงให้แฟน ๆ ได้รับชม และอีกบทบาทกับการเป็นผู้จัดละคร แต่ทว่สก็ยังมีอีกหลากหลายมุมในชีวิตที่หลายคนไม่รู้

นก จริยา เจอชาวเน็ตพุ่งเป้า! มีปัญหากับสามี เหตุโพสต์ปริศนาจอดำ

ล่าสุด (22 พ.ค.) นก ที่วันนี้จะมาเคลียร์ข่าวลือสาเหตุตัดสินใจปลงผมบวชชี และขึ้นจอดำบนอินสตาแกรมจนกลายเป็นข่าวเม้าท์ใหญ่เพราะมีปัญหาชีวิตคู่จริงหรือไม่ ? แล้วอะไรที่ทำให้คนไม่มีศาสนากลายเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี ! ย้อนเล่าเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความเครียดสะสมจนเป็นเหตุให้ป่วยเป็นโรคแพนิกถึงขั้นอยากจบชีวิต เพราะไม่อยากเป็นภาระใคร ! ในรายการคุยแซ่บShow ทางช่องone31 ที่มี หนิง ปณิตา และ บูม สุภาพร เป็นพิธีกร

การที่เราเข้าใจอารมณ์ตัวเองมันทำให้แพนิกเรามันลดลงเหมือนกับที่ตัดสินใจไปบวชครั้งนี้เกี่ยวด้วยมั้ย ?
คือจริง ๆ แล้วพอหลายอย่างมันเริ่มสอน เราไม่จำเป็นต้องเก่งที่สุด เราก็อ่อนแอได้ เราต้องกลับมาดูตัวเราเองแล้ว มันก็มีความรู้สึกว่า เราก็เริ่มรักษาตัวเองแล้ว เราลองมาอ่านหนังสือดูซิอะไรที่เป็นประโยชน์กับตัวเอง แล้วลองเปิดใจกับคำว่าพุทธศาสนาอย่างจริงจัง พอเห็นพระพี่จอนบวช เราก็มีความรู้สึกว่าดีจัง อยากให้โอกาสให้เขาบวชแล้วก็สนับสนุนมาตลอด

แล้วถ้าเราบวชล่ะจะเป็นยังไงก็ถามตัวเอง ก็เดินเข้าไปอยากปฎิบัติธรรม วันนึงก็ได้เดินเข้าไปที่เสถียรธรรมสถานอยู่ใกล้บ้าน เราเคยได้มีโอกาสทำงานกับคุณแม่ศันสนีย์มาบ้าง ไปกราบกายสังขารของคุณแม่ที่ตั้งอยู่มีความรู้สึกว่าทำไมเราไม่บวชล่ะ

สำหรับพี่ตอนนั้นคือเปิดใจแล้วก็เรียนรู้ไปเลย ไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่ดี ถ้าเราโกนหัวแล้วเราบวชเดี๋ยวผมมันก็ขึ้น เราก็หันไปมองหน้าลูกว่าบวชเดี๋ยวนี้เลยเนาะ ลูกก็บอกว่าแล้วแต่หม่ามี๊เลย หม่ามี๊สบายใจยังไงถ้าเคลียร์งานได้

ก็บอกว่าเดี๋ยวกลับไปบอกปะป๊าก่อน ก็กลับไปปรึกษาที่บ้านทุกคนก็บอกว่าอยากทำทำเลย เรามีความรู้สึกว่าชีวิตเป็นของเราแล้ววันรุ่งขึ้นจะเป็นยังไง สุขภาพเราจะได้มาบวชมั้ยหรือว่าเราออกไปจะรถชนตายตอนไหนก็ไม่รู้ วันนี้มีโอกาสทำอะไรให้ตัวเองแล้ว ทำเถอะ

ผู้หญิงเรามีผม มีคิ้วสวย ๆ ผู้หญิงแบบพี่นกดูแลตัวเองมาดีตลอด มันมีอาการแพนิกหรือกลัวอะไรมั้ย ?
วินาทีที่โกนผมมันจะคิดมาตลอดว่าเราจะเกิดอุปสรรคอะไรในใจมั้ย ทำให้เราหม่นมั้ย ทำให้เรากังวลมั้ย เราโกนผมแล้วตกใจกลัวอาการแพนิกมา แต่ว่าในพิธีพอเริ่มเข้าไปสู่จุดที่นั่งที่จะบวช ผู้ใหญ่ที่มาวันนั้นมีพี่จิ๋มมาที่แทนแม่ ปาดแรกที่ปาดเข้าไปแล้วผมออกแล้วเนี่ยเราบอกตัวเองว่าละแล้วนะ คำว่าองค์ใดพระสัมพุทธ มันขึ้นมาทันที แล้วก็มีความรู้สึกว่าดีใจจังเลยเราให้โอกาสตัวเอง องค์ใดพระสัมพุทธใด ๆ เกิดขึ้นแล้ว เราขอให้ท่านเปิดโอกาสให้เราเป็นผู้บวชเรียน เข้ามาได้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ

เป็นจังหวะที่พี่จิ๋ม เราก็ขอพี่จิ๋มมาคือเหมือนแม่เราคนที่ให้ชีวิตให้อาชีพให้โอกาสทุกอย่างเลยกับเราเดินเข้ามาปลงผมให้ แล้วเราก็ได้ล้างเท้าท่าน เงยหน้าขึ้นมองกันแล้วก็รู้สึกว่าดีใจจังเลยที่ให้โอกาสตัวเองได้ตอบแทนผู้มีพระคุณและทำสิ่งนี้ แล้วครอบครัวก็เข้ามา กัลยาณมิตรก็เข้ามา ทุกคนดีใจกับวาระนี้จองพี่ พี่ว่าความสุขกับปีติมันเกิดขึ้นน้ำตาไหลตลอดเวลา

ครอบครัวพูดอะไรกับพี่นกบ้าง ?
ก็บอกว่าให้ทำให้ดีที่สุด ไม่ต้องมีห่วงกับที่บ้าน ได้แต่ขอบคุณทุกคนได้ให้โอกาสกับผู้หญิงคนนี้ได้ไปศึกษาพระธรรม

อุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดก็คือเกือบจะไม่ได้บวช ?
คงไม่ถึงตรงนั้น แต่มันมีนิสัยไม่ดีอยู่วันนึง คือวันที่พี่ขึ้นจอดำ วันนั้นมันคงเป็นอะไรนิดนึงที่ทำให้เป็นจุดกลับมาสอนตัวเราเองด้วย พี่ไม่ชอบคนที่สื่อสารกับคนไม่ดี แล้วไม่ชอบคนใช้อำนาจ ไม่ชอบคนที่ชอบสร้างวจีกรรมกับคนอื่นแล้วทำให้คนเจ็บปวด

วันนั้นมันมีการดีลเรื่องงานแล้วมันมีการสื่อสารอะไรแบบนี้ออกมาแล้วพี่โกรธ พี่โมโห พี่เกลียดคนประเภทแบบนี้ พี่ก็ยังไม่ทันที่จะยั้งอะไรใด ๆ ฉันจะต้องทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่เพราะฉันจะไม่ยอมให้มันผ่านไป

ซึ่งวันนั้นพอเราโกรธแล้วทำให้เป็นเรื่องใหญ่แล้ว ซักพักนึงเราก็กลับมาคิดคนนั้นคนนี้เป็นห่วงเราไปหมดเลย แล้วคนที่เดือดร้อนที่สุดก็คือพี่จอน เพราะทุกคนพุ่งเป้าไปว่ามีปัญหาครอบครัวแน่ ๆ พระก็ถามว่าเธอทำอะไร ฉันเดือดร้อนนะ ฉันต้องตอบคำถามคนเยอะแยะเลย เราก็เลยลงขอโทษในโพสต์ต่อ ๆ ไปว่าเรามีสติน้อยไป เราใช้อารมณ์วู่วามไป ก็เป็นบทเรียนให้ตัวเรา

หลังจากนั้นพี่นกได้ไปบวช พี่นกว่าพี่นกได้จัดการปัญหาเหล่านั้นออกจากใจมั้ย ?
รู้มากขึ้น ก็ยังคงเป็นมนุษย์คนนึง เข้าใจตัวเองมากขึ้น ถ้าจะมาถามพี่คำที่มันยากๆคงพระพุทธศาสนาพี่ไม่ค่อยรู้หรอกนะ แต่พี่รู้จักตัวเองมากขึ้น พี่เข้าใจอารมณ์ตัวเองมากขึ้นและรู้จักจัดเรียงอันนี้โมโหวางลงก่อน อันนี้สำคัญกว่ามั้ย แล้วก็เห็นชัดขึ้น แต่ไม่ได้บรรลุอะไร แต่รู้จักที่จะเลือกทุกข์กับเลือกสุขมากขึ้น อันนี้ทุกข์ไม่เลือกแล้วดีกว่าอายุ 59 แล้ว ลมหายใจที่จะเหลืออยู่ในแต่ละวันจะทำให้เป็นทุกข์หรือเป็นสุข

ตอนแรกจะบวช 15 วันสุดท้ายบวชได้แค่ 12 วัน เพราะอะไร ?
พระพี่จอนตอนนั้นยังไม่ได้บวชก็ดูแลบ้านแทนอยู่ แล้วบ้านกำลังรีโนเวทแต่ว่าเหมือนมีวาระที่จะต้องบวชแล้วแกก็บอกมาว่าจะต้องบวชวันที่ 6 ไปได้มั้ย แต่ถ้ายังกังวลใด ๆ ไม่เป็นไรเดี๋ยวไว้บวชรอบอื่นก็ได้ เราก็มีความรู้สึกว่าเราก็มาบวชแล้ว ครอบครัวก็เอื้อให้เรามา ได้มามีความสุขตรงนี้ เราก็อยากเอื้อวาระนี้ให้กับพระพี่จอนด้วยได้ไปบวชอีทีนึงที่ศรีลังกาก็เลยจัดสรรวันกัน พี่สึกก่อนกำหนดสัก 3 วันเพื่อไปจัดการหน้าที่อะไรใด ๆ แทน

ตอนนี้พระพี่จอนก็ยังบวชอยู่ ?
กลับมาเมืองไทยแล้วค่ะ แต่ยังไม่มีกำหนดที่จะสึก