“มิวนิค – นันท์นภัส เลิศนามเชิดสกุล หนึ่งในสมาชิก BNK48 พร้อมกลายร่างและตกหัวใจผู้ชม ในภาพยนตร์เต็มตัวเรื่องแรก “SisterS กระสือสยาม” ในบทของ “โมรา”
บทบาท-คาเเรคเตอร์
เรื่องนี้หนูรับบทเป็น “โมรา” ค่ะ ก็เป็นเด็กผู้หญิงที่ค่อนข้างอ่อนแอ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่ แต่คุณพ่อกับพี่สาวจะบอกตลอดว่าหนูป่วย ทำให้เป็นสาเหตุที่หนูจะต้องแยกกันอยู่กับคุณพ่อและก็พี่สาว ไม่สามารถทำกิจกรรมเหมือนเด็กคนอื่นๆ ได้ คือทุกคนก็จะบอกว่าแค่ป่วย แต่ไม่มีใครยอมบอกความจริงว่าจริงๆ แล้วโมราจะกลายเป็นอะไรกันแน่
คาแร็กเตอร์นี้มีส่วนเหมือนหรือต่างจากตัวเองยังไงบ้าง
ก็มีเหมือนบ้างนิดหน่อยนะคะ ก็คือในเรื่องจะเป็นคนที่เงียบๆ ไม่ได้อารมณ์ดี ร่าเริงมาก เพราะว่าร่างกายตัวเองไม่เอื้ออำนวยด้วย ที่จริงก็ตรงกับหนูนะ เพราะว่าหนูเป็นคนที่ร่างกายสุขภาพก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เหมือนกัน แล้วก็คล้ายตรงที่เป็นคนที่ค่อนข้างเงียบๆ แล้วก็วัย 16 ใกล้เคียงกัน
เรื่องราวและความสัมพันธ์ของ SisterS
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของสองคู่พี่น้องที่ช่วยกันฝ่าฟันอุปสรรคทุกอย่าง ซึ่งจริงๆ แล้วก็ไม่ยอมรับในสายเลือดที่ตัวเองเป็น ก็เลยพยายามที่จะกีดกั้นไม่ให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น
ตัวน้องสาวชื่อ “โมรา” มีพี่สาวชื่อ “วีณา” ที่จะค่อยปกป้องน้องคนนี้จากอะไรหลายๆ อย่าง เพราะจริงๆ ตัวน้องเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่ ตั้งแต่เด็กๆ ก็มีแต่คนบอกว่าหนูป่วยๆ ทั้งที่ไม่ได้บอกว่าหนูเป็นอะไร แต่พอยิ่งโตขึ้น ความเปลี่ยนแปลงในร่างกายของโมราก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อยู่ดีๆ ก็อยากกินอะไรแปลกๆ ที่คนปกติเขาไม่กินกัน พี่สาวก็จะเป็นคนที่ค่อยปกป้องไม่ให้เรื่องที่ไม่ดีเกิดขึ้นในวันที่โมราจะอายุครบ 16 ปี คือในเรื่องก็เหมือนเรามีกันแค่ 2 คนบนโลกใบนี้ เหมือนหนูก็มีแค่พี่ พี่ก็มีแค่หนูที่ต้องปกป้องดูแลให้ต้องก้าวผ่านเหตุการณ์นี้ไปให้ได้
จริงๆ เราสองคนจะเหมือนกันตรงที่ไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเองสักเท่าไหร่ ตัวพี่ก็ไม่ได้ทำในสิ่งที่พี่ชอบที่พี่รักแต่ต้องทำอย่างอื่นเพื่อปกป้องน้อง ส่วนตัวน้องก็ไม่ได้เที่ยวเล่นไม่ได้ทำอะไรเหมือนเด็กคนอื่น เพราะว่าด้วยข้อจำกัดอะไรหลายๆ อย่าง แล้วก็โดนทั้งพ่อทั้งพี่บังคับ และมาจำกัดชีวิตเราต้องกินอาหารแบบนี้ ต้องกลับเวลาเท่านี้ ต้องกินยาทุกมื้อ ก็จะมีแบบตัวโมราจะน้อยใจว่าทำไมเราถึงไม่เป็นเหมือนคนอื่น
ส่วนตัวพี่วีณาจะเป็นคนที่เก็บอารมณ์ ไม่ว่าเขาจะรู้สึกอะไรเขาจะไม่ค่อยบอก แต่ที่จริงลึกๆ แล้วเขาก็ห่วงน้องมากๆ มีหลายครั้งที่เขารู้สึกว่าแบบไม่ไหวแล้ว เขาก็เหนื่อย เขาก็อยากมีชีวิตของเขา แต่เขาก็ยังไม่ทิ้งน้องคนนี้ เขาก็ยังคอยช่วยให้ถึงที่สุดตลอด
การรับบทนำครั้งแรกในภาพยนตร์เป็นยังไงบ้าง
ครั้งแรกที่รู้ว่าจะได้แสดงเรื่องนี้คือ หนูดีใจมากๆ ก็ถือว่าเป็นหนังเรื่องแรกของหนู เป็นเรื่องแรกที่หนูได้รับบทนำด้วย ก็เลยดีใจมากๆ หนูจินตนาการไว้ว่ามันก็คงลำบากล่ะค่ะ เพราะเป็นหนังผีแอคชั่นระทึกขวัญ ก็แน่นอนว่าต้องถ่ายแต่กลางคืนเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งก็คือเรื่องจริง ส่วนใหญ่จะนัดกองแบบ 6 โมงเช้าจนถึง 6 โมงเช้าของอีกวันหนึ่ง แล้วส่วนใหญ่ก็จะนัดแบบข้ามคืน เพราะว่าเป็นหนังผีก็ต้องถ่ายตอนกลางคืน
ความยากง่ายของการแสดงเรื่องนี้
เรื่องนี้ที่ยากรวมๆ หนูว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการจินตนาการ เพราะว่าแน่นอนว่าหนูไม่เคยเห็นกระสือมาก่อน หนูไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง ความรู้สึกมันต้องขนาดไหน โดยเฉพาะซีนที่แบบจะต้องสู้กับกระสืออีกตัวหนึ่งจะสู้ยังไง พี่เขาบอกให้ใช้ไส้สู้ หนูก็แบบหืม…ไส้สู้ แล้วหนูจะสู้ยังไง (หัวเราะ)
สำหรับซีนที่ยากที่สุดสำหรับหนูจะมีซีนหนึ่งที่หนูฝันประหลาด ไส้มันจะออกมายั้วเยี้ยๆ แล้วก็โดนเลือดทั้งตัว ซึ่งเราก็รู้ว่าเลือดทั้งตัวของเราคือน้ำแดงผสมน้ำเชื่อม แต่ว่าคือหนูโดนราดทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วก็ต้องนอนอยู่ในน้ำแดง แล้วพอราดเสร็จ น้ำแดงมันก็เข้าหน้าเข้าปากเข้าหู แล้วหนูก็ไม่ได้ยินใครเลย นอกจากนั้นก็คือต้องแอคติ้งอีก ซึ่งแอคติ้งก็ยาก เพราะว่าพี่เขาบอกให้แสดงเหมือนคนที่มีอะไรกันครั้งแรก คือหนูก็ไม่รู้ว่ามันจะต้องรู้สึกยังไงใช่ไหมคะ มันก็เลยจะต้องแบบทั้งต้องแสดงแล้วก็น้ำเลือดท่วมตัวอีก ซึ่งหนูเลยคิดว่ามันยากที่สุดและกินพลังเยอะที่สุดแล้วค่ะ
การร่วมงานกับ “ปรัชญา ปิ่นแก้ว” ผู้กำกับเจ้าพ่อไอเดียสุดล้ำ
คือมีหลายฉากที่หนูก็คิดหนักว่าหนูจะต้องเล่นยังไงนะ โดยเฉพาะฉากต่อสู้ที่ต้องใช้ซีจีอะไรอย่างนี้ค่ะ เพราะตอนแรกๆ ยังไม่ค่อยเห็นภาพซักเท่าไหร่ จนตอนหลังเพิ่งมาเห็นซีจีคร่าวๆ ก็แบบสุดยอด คือพี่ปรัชเขาจินตนาการล้ำลึกมากๆ แบบว่ากระสือเอาไส้สู้กัน หนูก็หืม…จริงๆ เหรอคะอะไรอย่างนี้
ก็จริงๆ แล้วก็รู้สึกเป็นเกียรติและดีใจมากๆ เลยที่ได้ร่วมงานกับพี่ปรัช มันเป็นครั้งแรกของหนู และได้ร่วมงานกับผู้กำกับที่มีคุณภาพ ก็ดีใจมากๆ เลยค่ะ
การร่วมงานกับทีมนักแสดง
กับ “พี่โจ้” (พลอยยุคล โรจนกตัญญู) เจอกันครั้งแรกก็คือตอนเวิร์กช็อปค่ะ คือหนูเป็นไม่ค่อยพูด เป็นคนไม่ค่อยกล้าเข้าหาคนอื่นก่อน หนูก็จะนั่งนิ่งๆ ของหนู แต่ว่าต่างกับพี่โจ้เลยค่ะ พี่โจ้นี่จะแบบว่าเป็นคนที่ชวนคุยเก่งมาก เขาก็เลยจะเป็นคนเข้ามาหาหนูก่อน มาชวนคุยก่อนอะไรแบบนี้ค่ะ คือเหมือนเวิร์กช็อปครั้งแรก เราก็เจอซีนที่แบบว่าครูให้นอนหลับตาแล้วจับมือกันแล้วเขาก็ดึงมือหนูกับพี่โจ้ออกจากกัน มันทำให้หนูแบบมันแค่นี้ แต่อยู่ดีๆ ความรู้สึกหนูกับพี่โจ้เหมือนผูกพันกันมาก เพราะว่าเหมือนถ้าคนนี้หลุดออกจากมือไปจะไม่เหลือใครแล้วนะ หูย…แบบตั้งแต่นั้น หนูก็เลยรู้สึกแบบเราสนิทกันไปโดยปริยายเลย
พี่โจ้เขาเป็นคนตลกค่ะ อาจจะเป็นเพราะหนูไม่ใช่คนแบบนั้นก็เลยมองว่าเขาเป็นคนตลกเฮฮา มากๆ อะไรแบบนี้ค่ะ แต่มีบางซีนที่เครียด เขาก็จะดูเครียดมากๆ จนดูน่ากลัวไปเลย แต่พอซีนเฮฮาสนุก เขาก็ตลกของเขาค่ะ
ตอนถ่ายทำเนี่ย จริงๆ พี่โจ้เป็นคนตัวเล็กกว่าหนูมาก และคือในเรื่องเขาต้องแบกหนูทั้งเรื่องเลย ทั้งขี่หลัง อุ้ม ล้มทับ แล้วคือพี่เขาตัวแค่นั้น หนูก็กลัวพี่เขากระดูกหักมาก ต้องคอยพาหนูวิ่ง ลากหนูไปลากหนูมา แต่ว่าก็สนุกดีค่ะ เราก็คอยห่วงกันตลอด เวลาเล่นก็มีเซฟกันและกัน บางทีพี่โจ้ต้องรับหนู แต่ว่าพี่เขาก็รับไม่ไหว เพราะหนูต้องล้มแล้วหงายไปเลยอะไรแบบนี้ ก็มีบางทีหนูก็ต้องแบบเกร็งตัวช่วยไว้บ้าง ก็ช่วยกันตลอดค่ะ
กับ “พี่ต๊อก” (ศุภกรณ์ กิจสุวรรณ) ก็เกร็งมากๆ เลยค่ะ เพราะว่าพี่เขาก็เป็นนักแสดงรุ่นใหญ่ และเขาต้องมาเล่นเป็นพ่อของหนู หนูก็เลยรู้สึกเกร็งมาก แต่พอได้มาร่วมงานจริงๆ ก็สบายใจ พี่เขาเป็นนักแสดงที่เก่งมากๆ รับส่งอารมณ์ได้ดีเลยค่ะ
“พี่หญิง” (รฐา โพธิ์งาม) นี่ไม่ค่อยได้เข้าฉากด้วยกันเท่าไหร่ค่ะ แต่ว่าแค่ยืนใกล้ๆ ก็น่ากลัวค่ะ คือตอนแรกรู้ว่าคนที่ต้องรับบทนางพญากระสือนี้เป็นพี่หญิงก็คือ ใช่เลย พี่เขาดูเป็นนางพญาจริงๆ แล้วเขาก็เหมาะกับบทบาทนี้มากๆ เลย
กับ “พี่ฟลุท” (ชินพรรธน์ กิติชัยวรางค์กูร) นี่จริงๆ ได้ร่วมงานกันมาตั้งแต่เด็กๆ เลย คือแบบละครเรื่องแรกของหนูก็คือได้เล่นกับพี่ฟรุทเลย ก็เลยไม่ค่อยเขินกันเท่าไหร่ แต่จะรู้สึกแบบขำกันมากกว่าว่าปกติเล่นกันเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง แต่ครั้งนี้พี่เขาต้องเล่นเป็นคนที่แอบชอบเรา ก็เลยแบบขนลุกอะไรแบบนี้ค่ะ (หัวเราะ)
เรื่องนี้มีอะไรที่น่ากลัว-น่าลุ้น-น่าตื่นเต้นมากที่สุด
ที่หนูรู้สึกกลัวเลยคือซีนผี เพราะหนูกลัวผีมากๆ ด้วยอยู่แล้ว แล้ววันนั้นเป็นเหมือนซีนที่หนูต้องหันหลังให้ผี และพี่ที่เขาเล่นเป็นผีต้องเอามือไต่จากหลังแล้วมาจับตรงไหล่ มันน่ากลัวมากค่ะ คือหนูก็รู้ว่าเป็นมือพี่เขาแต่งเอฟเฟกต์ แต่มันเหมือนจริงมากบวกกับบรรยากาศในโลเคชั่นที่ถ่ายทำก็ทำให้หนูขนลุกจริงๆ ก็เลยรู้สึกกลัวซีนนั้นเป็นพิเศษค่ะ
ได้แสดงเรื่องนี้หนูว่ามันมีความตื่นเต้นสำหรับหนูหลายๆ อย่างมากเลยค่ะ ฉากที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้เล่นก็ได้เล่น ตั้งแต่กินกบ นอนจมเลือด แต่งเขี้ยวใส่คอนแทคเลนล์สีแดง ก็มีหลายซีนที่ท้าทายสำหรับหนูมากๆ อย่างฉากบูสกรีนก็จะยากตรงที่ต้องใช้จินตนาการมากๆ ว่า เราเหลือแค่คอและต้องคอยเชิดหน้า เพื่อให้ผมมันห้อยมาข้างหน้าและต้องสะบัดคอแรงๆ กลับบ้านไปคอเคล็ดเลยค่ะ (หัวเราะ)
ผู้ชมจะได้ทั้งความสนุกและสาระบันเทิงจากเรื่องนี้แน่นอน
ค่ะ ยังไงหนูก็ขอฝากหนังเรื่อง “SisterS กระสือสยาม” ไว้ด้วยนะคะ หนังเรื่องนี้ครบรสจริงๆ ค่ะ ทั้งความสนุกสนานเข้มข้น, ดราม่า, แอคชั่น, ความสัมพันธ์ของพี่น้อง และก็จะได้เห็นมุมมองใหม่ๆ ของกระสือด้วย หนูเต็มที่กับหนังเรื่องนี้มากๆ ขอให้ทุกคนรักและช่วยกันสนับสนุนหนังเรื่องนี้ด้วยนะคะ แล้วเจอกัน 4 เมษายนนี้ค่ะ
