ชีวิตหลังลูกกรง ปราปต์ปฎล ไปเยี่ยมภรรยาที่เรือนจำคดี Forex-3D ถูกคุมขังนาน 7 เดือน

โดย The Bangkok Insight Editorial Team 29 มีนาคม 2566

เรื่องเล่าหลังลูกกรง ปราปต์ ปราปต์ปฎล ไปเยี่ยมภรรยา อยู่ในเรือนจำคดี Forex-3D นาน 7 เดือน

ปราปต์-ปราปต์ปฎล สุวรรณบาง นักแสดงรุ่นใหญ่มากฝีมือ โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ก Praptpadol Suwanbang เล่าเรื่องราวที่ตนเองเดินทางไปเยี่ยมภรรยา ซึ่งตอนนี้ฝ่ายหญิงถูกคุมตัวส่งทัณฑสถานหญิงกลาง เนื่องจากคดี Forex-3D

“วันนี้เป็นอีกวันปกติที่มาเยี่ยมผูุ้ภรร(ยา) ที่เรือนจำหญิงกลาง เป็นวันปกติที่ดูครึกครื้นตื่นเต้นกันทั้งเรือนจำ ตั้งแต่ขับรถจอดและเดินลงจากรถมารับรู้โดยสัญชาตญาณว่าวันนี้มีบุคคลพิเศษสุด ๆ มาเยี่ยมเรือนจำแน่ ๆ และน่าจะไม่ใช่การเข้าชมงานปกติเหมือนครั้งก่อน ๆ (ที่นี่เหมือนเป็นศูนย์รวมของการเรียนรู้ดูงาน) รับรู้จากสัมผัสที่เจ้าหน้าดูต้องเหนื่อยเพิ่ม เนื่องจากรอบแรกญาติแน่นมารอเข้าคิวกันตั้งแต่หกโมงกว่า ๆ ผมเองก็มาถึง 7 โมง เพื่อรอเข้าเยี่ยมรอบแรก 9 โมง เวลาที่เคยตามกำหนดถูกขยับเพราะความอลหม่าน

ผู้ภรร(ยา) ผมซึ่งตลอด 7 เดือนที่ผ่านมาป่วยแล้วป่วยอีก ต้องถึกต้องทนกับอาการป่วยทั้งงูสวัดและตาเอกเสบหนองแตกคาตา ไม่รวมถึงอาการป่วยขั้นพื้นฐานที่เกิดจากความแออัดและหลากหลายผู้คน ที่สุขภาพภูมิต้านทานที่แตกต่างกันไป อึดถึกทนถึงจะรอด นั่นคือเหตุผลอีกข้อที่ผมต้องคอยหมั่นไปดูอาการของเมียทุกวัน เพราะคน ๆ นี้ไม่ชอบแสดงความอ่อนแอ เกรงเราจะห่วงแล้วเป็นทุกข์ อยู่ข้างนอกด้วยกันป่วยบางทียังไม่บอกเลย

วันนี้ผู้ภรร(ยา) ต้องเป็นตัวแทนแดนแรกรับทำหน้าที่นางรำ เพื่อต้อนรับขบวนแขกที่มาเยือน ซึ่งผมทราบล่ะว่าขบวนที่เรือนจำเตรียมการต้อนรับคือขบวนของกระทรวงยุติธรรมนำขบวนโดยท่าน รมต.พร้อมคณะ (รมต.มาเองน่าจะตามมาทั้งคณะ) ท่านจะนำความหรรษามามอบให้ผู้ต้องขังด้วยการแสดงของ ร็อคอำพัน เพื่อเป็นการปลอบขวัญผู้ต้องขังในเรือนจำของท่าน ที่มีการแสดงหลากหลายไว้ต้อนรับ..หนึ่งในนั้นคือผู้ภรร(ยา) ผมเองครับ ฯพณฯ ข้างในคนเยอะและหลากหลาย จากประสบการณ์ที่เดินทางไปทำจิตอาสาในเรือนจำมาทั่วประเทศของผม..ระวังสุขภาพนะครับท่าน แมสก์อย่าพยายามถอด แต่ความสะอาดของตัวเรือนจำไม่ต้องกังวล ผมเห็นน้อง ๆ ผู้ต้องขังกวาดล้างพื้นกันสะอาดตั้งแต่ลานจอดรถไว้รอท่านล่ะ..

ถ้าเห็นนางรำแดนแรกรับหน้าตาดี ๆ รำสวย ๆ นั่นล่ะ ผู้ภรร(ยา) ผมเอง..ฝากยิ้มทักทายด้วยครั บเพราะผมทำได้แค่เยี่ยมผ่านกรงขังและกระจกหนามา 7 เดือนล่ะ ผมบอกผู้ภรร(ยา) ไปล่ะว่าถ้าได้สบตาพวกท่านให้ยิ้มหวา นๆ เข้าไว้ น้อง ๆ ในเรือนจำทราบว่าท่านจะมาเที่ยง ๆ บ่าย ๆ ทุกคนตั้งขบวนรอกันตั้งแต่เก้าโมงละครับ ตื่นเต้นกันใหญ่จะได้เจอ รมต.”

“นอกจากไปเยี่ยมกันผ่านลูกกรงและกระจกใส ๆ ที่ทำได้คือเห็นหน้าและคุยผ่านสาย ก็นี่แหละที่น้องเค้าอยากได้มาก ๆ คือจดหมาย ในยามที่ท้อ เหนื่อยทุกข์กาย ทรมานใจ ที่ต้องถูกคุมขังเพื่อรอการตัดสินมาเกิน 7 เดือน จดหมายที่เก็บไว้ติดกายในยามต้องการกำลังใจก็จะหยิบขึ้นมาอ่าน น้องอ่านได้ เห็นรูปที่ส่งไปแล้วเรือนจำปริ้นซ์ให้ แต่ถ้าส่งออกมาได้แค่ตัวหนังสือ ไม่สามารถส่งรูปได้ กำลังใจที่ผมต่อสู้คือทัศนคติที่ดีของน้อง แม้อยู่ข้างในทุกข์ทรมานแค่ไหน แต่ทุกตัวหนังสือของน้องเต็มไปด้วยพลังบวกที่ส่งต่อมาให้ผมเสมอ

ผมรู้ว่ามีหลายคนที่รู้จักน้องและรักน้อง และอ่านตรงนี้แล้วย่อมรู้ว่านี่แหละคือตัวตนน้อง..แต่หลายคนที่ไม่เคยรู้จักตัวตนน้อง อ่านแต่ข่าว ฟังแต่คนที่พูดถึงแบบที่ไม่รู้จักน้องเลย และกร่นด่าน้องที่ไม่มีโอกาสได้อธิบายความเข้าใจที่ผิด ๆ คุณรู้มั้ย ผมเจ็บปวดแค่ไหน แล้วน้องก็ไม่เคยโกรธคนที่ด่าน้อง แล้วก็ไม่คิดแก้ตัว และนี่แหละคือเหตุผลที่ผมยิ่งรักน้องเพิ่มขึ้นทุกวัน หนังสือเล่มเก่าของปฏล”