หลังจากที่โพสต์บทความ จนเรียกเสียงวิจารณ์ไปทั่ว “ถ้าเราถอยมากๆ วันหนึ่งเราจะไม่มีที่ให้ยืน ด้วยความที่เป็นคนประนีประนอม ผมจึงไม่ค่อยเชื่อคำเตือนของกัปตันรุ่นพี่ๆ ประโยคนี้ซักเท่าไหร่ และยอมเป็นฝ่ายถอยมาตลอด” กรณีร้องเรียนเกี่ยวกับความล่าช้าของการบินไทย เที่ยวบินที่ TG 971 เส้นทาง ซูริค – กรุงเทพฯ เนื่องจากนักบินซึ่งไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่ แต่โดยสารไปกับเครื่องบิน (Deadhead Pilot) ต้องการเปลี่ยนเป็นที่นั่งชั้นหนึ่ง (First Class) มิเช่นนั้นนักบินประจำเครื่องจะไม่ยอมทำการบินนั้น จนทำให้ผู้โดยสาร 2 คน ยอมแลกที่นั่งเพื่อให้ทำการบินได้
ล่าสุด “กัปตันสนอง มิ่งเจริญ” นายกสมาคมนักบินไทย ได้โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊ก Sanong Mingcharoen ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องดังกล่าวอีกครั้ง ว่า
“ลูกค้า คือคนสำคัญ” ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากตำรา แต่เรียนรู้จากวัยเด็กที่เติบโตมาในร้านขายของชำของคุณแม่ ผมมีโอกาสเรียนหนังสือ ก็เพราะรายได้ของครอบครัวที่มาจาก “ลูกค้า”
เมื่อมาเป็นนักบิน ผมก็ยังมีความเชื่อว่าลูกค้า คือคนสำคัญมาโดยตลอด ทุกครั้งเมื่อผู้โดยสารไม่ได้รับความสะดวกสบายในเที่ยวบินที่ผมปฏิบัติการบิน ผมจึงมักจะออกไปขอโทษท่านด้วยตัวเองเสมอ
เพราะสำหรับผม ท่านคือคนสำคัญ
จำได้ว่า เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา บริษัทให้ผม และน้องนักบินอีก 3 คนมีหน้าที่เดินทางด้วยเครื่องบิน A350 ไปมิลาน เพื่อรอทำการบินเครื่อง B747 รับผู้โดยสารกลับในช่วงเทศกาลสงกรานต์ โดยทางบริษัทมีความจำเป็นต้องจองที่นั่งในชั้นประหยัดให้ เนื่องจากที่นั่งในชั้นธุรกิจมีผู้โดยสารจองเต็มทุกที่นั่ง
ผมก็ยอมรับด้วยความยินดี เพราะลูกค้าต้องมาก่อน โดยบริษัทได้จัดให้ผมมีวันพักผ่อนที่พอเพียงภายใต้กฏระเบียบด้านการบิน
บทความ “ถ้าเราถอยมากๆ วันหนึ่งเราจะไม่มีที่ให้ยืน” นั้นไม่ได้หมายความว่า ผมจะไม่ยอมถอยให้ผู้โดยสาร ตามที่หลายคนนำไปตีความแต่อย่างใด
หากแต่ หมายถึง การไม่ยอมถอยให้กับสื่อ ที่นำเสนอข่าวโดยไม่กลั่นกรอง ในฐานะนายกสมาคมนักบินไทย เพราะผมรู้สึกว่า ที่ผ่านมามีหลายๆกรณีที่นักบินถูกกล่าวหา ถูกวิจารณ์ในทางเสียหายโดยข้อมูลด้านเดียว และไม่มีโอกาสได้ชี้แจง
ปัญหาที่เกิดขึ้นในวงการบิน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอุบัติเหตุ ข้อพิพาทต่างๆ มักมีเรื่องของกฏระเบียบ วิธีปฏิบัติซึ่งเป็นเรื่องเฉพาะตัวเข้าไปเกี่ยวข้องเสมอ ข้อเท็จจริงต่างๆ จึงมีความจำเป็นต้องรอผลสอบสวนเพื่อให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย ก่อนที่จะมีการตัดสิน หรือนำข้อมูลออกไปสู่สื่อสาธารณะ
หลังจากยุ่งๆกับข่าวของตัวเองในโลก Social อยู่หลายวัน วันนี้มาบินก็เกร็งนิดๆว่า ผู้โดยสารจะถามหารึเปล่า แต่ก็ไม่ได้รับรายงานใดๆจากลูกเรือจนถึงสนามบินปลายทาง
หลังรับกระเป๋าที่สายพาน ผมได้มีโอกาสคุยกับผู้โดยสารท่านหนึ่งซึ่งเดินทางมาเที่ยวกับคุณแม่ เธอเล่าว่า ปกติคุณแม่มักกลัวตอนที่เครื่องบินลงสนาม เพราะกลัวว่าจะกระแทกแรง
“เที่ยวนี้ คุณแม่ไม่กลัวเลยค่ะพี่ ลงนิ่มมากๆ”
คำชมของน้องทำเอาผมได้แต่อมยิ้ม
“การบินไทยนี่ Smooth as silk บริการดี สมคำร่ำลือค่ะ”
ดูจากน้ำเสียง และแววตา ถ้าผมเดาไม่ผิด เธอและคุณแม่จะกลับมาใช้บริการของเราอีกแน่นอน
ผมกล่าวขอบคุณน้อง และคุณแม่ ที่เลือกใช้บริการของการบินไทย ก่อนที่เธอจะเดินจากไป
คำชมที่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเล็กน้อย มันทำให้ผมมีพลัง เมื่อมาถึงโรงแรมที่พัก ผมไม่รอช้าที่จะพิมพ์เล่าเรื่องราวดีๆ เพื่อส่งเป็นกำลังใจให้คนการบินไทยฟัง เพราะลูกค้าคือคนสำคัญของพวกเรา
ถ้าใครรู้จักน้อง หรือคุณแม่ฝากบอกหน่อยครับว่า
“วันนี้กัปตันสนองไม่ได้บินเอง แต่เป็นน้องตี้ นักบินผู้ช่วยตัวสูง เป็นคนนำเครื่องลงสนามนะครับ ?”
#พวกเรารักการบินไทย
