“สฤณี” นักวิชาการอิสระ โพสต์เฟซบุ๊กกรณีการเคลื่อนไหวทางการเมืองของกลุ่มเยาวชนในขณะนี้ เตือนฝ่ายเชียร์รัฐบาล อย่าลำเลิกบุญคุณ ประวัติศาสตร์มีหลายมุม ระวังโดนเด็กเย้ย ชี้ ครูบ้าอำนาจ ต้องยอมรับยุคสมัยเปลี่ยน ทุกอย่างก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่เดิม
น.ส.สฤณี อาชวานันทกุล นักวิชาการอิสระด้านเศรษฐศาสตร์ นักเขียน นักแปลชื่อดัง โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊กเพจ “Sarinee Achavanuntakul – สฤณี อาชวานันทกุล” อย่างต่อเนื่อง เกี่ยวกับเรื่องการชุมนุมทางการเมือง ของกลุ่มนิสิต นักศึกษา และนักเรียน ที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้ ล่าสุด บอกฝ่ายเชียร์รัฐบาล อย่าลำเลิกบุญคุณ หยามเด็กไม่รู้ประวัติศาสตร์ ระวังจะโดนเด็กเยาะเย้ย โดยระบุว่า
เริ่มเห็นผู้ใหญ่ที่เชียร์รัฐบาลจำนวนไม่น้อยเริ่มใช้วิธีลำเลิกบุญคุณ พรรณนาความดีงามของบรรพบุรุษในอดีต และหยามเด็กว่าไม่รู้จักประวัติศาสตร์ไทย อยากจะบอกด้วยความหวังดีสั้นๆ แค่สามข้อนี้ค่ะ เผื่อบางคนกำลังงงหรือโกรธว่า ทำไมทำสิ่งเหล่านี้แล้วเด็กไม่ฟัง หรือเย้ยกลับ
1. ลำพังอดีตที่แสนดี ย่อมไม่ใช่เครื่องการันตีใดๆ ว่าอนาคตจะดีได้
2. อดีตหลายช่วงที่ผู้ใหญ่คิดว่าแสนดีนั้น เอาเข้าจริงอาจไม่ดีอย่างที่คิดก็ได้ เพราะประวัติศาสตร์ย่อมมีหลายมุม และประวัติศาสตร์ ที่ผู้ใหญ่ท่องๆ กันมาในโรงเรียนนั้น ที่ผ่านมาต้องยอมรับว่า เต็มไปด้วยโฆษณาชวนเชื่ออย่างเหลือล้น (เพื่อสู้ภัยคอมมิวนิสต์สมัยสงครามเย็น สร้างความสามัคคี หรือเป้าหมายอะไรก็ตามแต่ที่เราอาจยอมรับได้ก็ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่มีโฆษณาชวนเชื่อ)
3. จะมองเห็นข้อ 2. ก็ควรต้องอ่านหนังสือเยอะๆ โดยเฉพาะหนังสือที่โรงเรียนไม่ได้สอน
อย่าไปด่าเด็กว่าไม่รู้ประวัติศาสตร์ เพราะยืนยันได้ว่าเด็กหลายคนรู้ลึกรู้จริงกว่าเราๆ ท่านๆ อีก เพราะพวกเขาหลายคนศึกษาค้นคว้าจริงจัง และอ่านหนังสือเยอะมาก
ก่อนหน้านั้น น.ส.สฤณี ก็ได้กล่าวถึงเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตามโรงเรียนต่างๆ กรณีที่เด็กนักเรียนพากันลุกขึ้นมาแสดงออกทางการเมือง โดยวิจารณ์เหล่าครูว่า บ้าอำนาจ และว่า เมื่อยุคสมัยเปลี่ยน เรื่องต่างๆ ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่เดิม
ถ้าเราเห็นคนจนที่ถูกผู้มีอำนาจกลั่นแกล้งมาทั้งชีวิต ถูกปฏิบัติราวกับว่าเขาผิดเองที่เกิดมาจน วันหนึ่งรวบรวมความกล้า ลุกขึ้นมาโต้เถียงกับผู้มีอำนาจ
หรือถ้าเราเห็นเด็ก ที่ถูกครูบ้าอำนาจกลั่นแกล้งดุด่าด้วยวิธีต่างๆ นานา ถูกปฏิบัติราวกับว่าเด็กผิดเองที่กล้าตั้งคำถาม วันหนึ่งรวบรวมความกล้า ลุกขึ้นมาโต้เถียงกับครู
ถ้าเราได้รับรู้บริบท สถานการณ์ของคนจน และเด็กในกรณีแบบนี้ สิ่งแรกที่เราทำควรจะเป็นอะไร ระหว่างการแสดงความชื่นชม และเอาใจช่วยให้พวกเขาได้พูด เรียกร้องให้ผู้มีอำนาจ และครูรับฟัง
หรือจะไปเพ่งเล็งกิริยาอาการที่ใช้ ต่อว่าต่อขานพวกเขาว่า ก้าวร้าว ไร้มารยาท หยาบคาย และซ้ำร้ายจะอ้างสิ่งเหล่านี้ มาปิดปากพวกเขาไม่ให้พูด
กาลเทศะ กิริยามารยาท – สิ่งเหล่านี้ใช่ว่าไม่สำคัญ แต่บริบท และความเดือดร้อนของผู้ถูกกระทำ ผู้ที่ด้อยอำนาจ ควรจะสำคัญกว่ากันมาก
และในเมื่อสิ่งเหล่านี้ในไทยล้วนสัมพันธ์แนบแน่นอยู่กับ และสะท้อนวัฒนธรรมอำนาจนิยม จารีตนิยมที่เน้นความเหลื่อมล้ำต่ำสูง …. เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป กระบวนทัศน์คนเริ่มขยับ โครงสร้างอำนาจทางวัฒนธรรมเริ่มเปลี่ยน ความหมาย และลักษณะของสิ่งเหล่านี้ ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่ที่เดิม
อ่านข่าวเพิ่มเติม
