ด้วยความที่ตลาดหุ้นนั้นมีปัจจัยต่างๆมากมายที่เกี่ยวข้อง รวมถึงโอกาสและความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ซึ่งบางเวลาทุกอย่างก็ดูง่าย ดูเข้าทางเราไปซะหมด บางเวลาก็ยากเย็นแสนเข็ญกว่าที่เราจะกัดฟันเอาตัวรอดมาได้ จนหลายคนเริ่มที่จะแก้ปัญหาความซับซ้อนในการลงทุน ด้วยการใช้เครื่องมือหรือวิธีการหนึ่งซึ่งเรามักจะเรียกกันว่า “การ Scan หุ้น” คือการหาวิธีการอะไรก็ตามเพื่อให้เราได้มาซึ่ง รายชื่อหุ้น ที่จะทำการซื้อหรือขาย เพราะเราเข้าใจว่ามันคือการตัดกระบวนการและความความซับซ้อนในการคิดวิเคราะห์ที่ยุ่งยากออกไป พูดง่ายๆก็คือ บอกมาเลย!! ว่าตัวไหน!! ที่เหลือเดี๋ยวไปจัดการเอง
ในเมื่อมี Demand ของคนที่ต้องการ Scan หุ้น ก็ทำให้มี Supply ออกมาเยอะแยะเต็มไปหมด ทั้งในส่วนของโปรแกรม, แอพพลิเคชั่น, รวมไปจนถึงการขายสูตร Scan หุ้นขั้นเทพกันเลยทีเดียว อีกทั้งยังมีเครื่องมือช่วยอีกมากมายที่ตามมา ทั้งการ Back test หุ้นเพื่อหาวิธีการและการตั้งค่าต่างๆในคอมพิวเตอร์ซึ่งมีความเชื่อว่ามันจะทำให้ได้มาซึ่งกำไรสูงสุดในการลงทุน
ในความคิดเห็นส่วนตัวของผมนั้น “การ Scan หุ้น” เป็นเพียงแค่องค์ประกอบหนึ่งๆในการตัดสินใจลงทุนเท่านั้น มันไม่ใช่เครื่องมือวิเศษที่จะทำให้เราได้กำไรชัวร์ และไม่ใช่เรื่องไร้สาระที่เราควรมองข้ามไป หากเปรียบพอร์ตการลงทุนของเราเป็นเหมือนธุรกิจหนึ่ง การ Scan หุ้น ก็เป็นเพียงหนึ่งแผนกในธุรกิจเราเท่านั้น ซึ่งมันยังมีแผนกหรือองค์ประกอบอื่นๆที่เราควรต้องให้ความสำคัญด้วย ยกตัวอย่างเช่น
เราไปทำการ Back test ในหุ้นทั้งตลาดมาจนทำให้เราได้สูตรการ Scan หรือการปรับตั้งค่าต่างๆในการเลือกหุ้น ตามรูปที่หนึ่ง
สิ่งที่เรายังต้องคิดต่อไปอีกก็คือ
1. เราจะลงทุนกี่ตัว
2. น้ำหนักการลงทุนต่อตัวควรเป็นเท่าไหร่
3. เราจะทยอยซื้อทยอยขาย หรือจะหวดไม้เดียวแล้วนั่งลุ้นกันต่อไป
4. ในเรื่อง execution order จะเป็นอย่างไร
5. ถ้าผิดแผนจะทำอย่างไร และเมื่อไหร่ถึงจะเรียกว่าผิดแผน
6. Market analysis ต้องมีหรือไม่ ถ้ามี ควรวิเคราะห์อย่างไร เป็นต้น
และการออกแบบไอเดียต่างๆเหล่านี้ เราสามารถเอาไปทำการทดสอบ เพื่อให้เราสามารถ Proof ได้ว่าวิธีการนี้มันมีแนวโน้มว่าจะได้ผล โดยที่เราไม่ไป Overfitting กับข้อมูลในอดีตเกินไป และนั่นจะทำให้มันดูดีมากในคอมพิวเตอร์ แต่ห่วยเหลือเกินในยามที่เรานำมันมาใช้งาน
สุดท้ายนี้ผมเลยขอนำเสนองานวิจัยบางส่วนเพื่อชี้ให้เห็นว่า ต่อให้เรามีสูตรการ Scan หุ้นที่ดีแค่ไหน แต่ถ้ากระบวนการอื่นๆหลังจากนั้นมีความแตกต่างกันแล้ว ผลลัพธ์ที่ได้ก็อาจแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
จากตัวอย่างในรูปนั้น ใช้จุดซื้อจุดขายเหมือนกันทุกประการ แตกต่างกันเพียงจำนวนหุ้นสูงสุดที่เราสามารถซื้อเข้าพอร์ตและน้ำหนักการลงทุนในหุ้นตัวนั้นๆ ซึ่งมีตั้งแต่ ซื้อหุ้นเพียงแค่ตัวเดียวในพอร์ต ไปจนถึงซื้อหว่านแห 30 ตัว ซึ่งทุกพอร์ตมีเงินลงทุนเท่ากันคือ 1 ล้านบาท(Initial Capital) จนถึงปัจจุบันเงินลงทุนก็ต่างกันราวฟ้ากับดิน (End Capital) ซึ่งดูจาก Net Profit % จะเห็นชัดที่สุด พอร์ตที่ได้กำไรสูงสุดจะอยู่ที่ 137.28% คือถือหุ้นในพอร์ตสูงสุดไม่เกิน 15 ตัว ส่วนพอร์ตที่อาการหนักคือถือหุ้นแค่ตัวเดียวในพอร์ตที่เรา Scan ได้ โดยที่ ติดลบไปถึง 60.84%
เห็นได้ชัดเลยครับว่าเพียงแค่เครื่องมือ Scan หุ้น อย่างเดียวไม่เพียงพอต่อการตัดสินใจลงทุนของเราเลย มันยังมีองค์ประกอบอื่นๆ ที่เราต้องไปทำการบ้านกันต่อ และต่อจากนี้ใครที่มาขายสูตรเด็ดเจ็ดย่านน้ำกับพวกเรา เราก็ควรพิจารณาให้รอบคอบก่อนจะตัดสินใจจ่ายเงินของเราออกไปครับ
