“สงวนศรี” ร้านอาหารไทย เปิดมานานกว่า 50ปี บนทำเลทอง “ถนนวิทยุ” ในราคาที่ทุกคนจับต้องได้!
“สงวนศรี” ร้านอาหารไทยเก่าแก่ที่คนทำงานย่านถนนวิทยุไม่มีใครไม่รู้จัก ร้านนี้เปิดให้บริการมานานกว่า 50 ปี ตั้งชื่อตามเจ้าของร้านคือ “คุณยายสงวนศรี กมลนาวิน” ซึ่งเสียชีวิตไปเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาด้วยวัย 98 ปี ปัจจุบัน ดำเนินกิจการโดยรุ่นลูก และน่าจะกำลังถูกส่งต่อไปสู่รุ่นหลาน
ถึงแม้ว่าคุณยายสงวนศรีจะไม่อยู่แล้ว แต่ฝีมือ และรสชาติอาหารยังคงเส้นคงวา อร่อยแบบฝีมือไม่ตกเลย เมื่อปลายปี 2560 ที่ผ่านมาเพิ่งได้รับรางวัล “มิชลินไกด์ กรุงเทพฯ ปี 2018” ประเภท “Bib Gourmand – ร้านอาหารอร่อยคุ้มค่าในราคาย่อมเยา”
ร้านอาหารนี้เป็นบ้านชั้นเดียวเก่าๆ บนพื้นที่เกือบ 1 ไร่ ตั้งอยู่บนทำเลทองติดถนนวิทยุ เป็นที่ดินมรดกของท่านผู้หญิงสุประภาดา เกษมสันต์ ณ อยุธยา มอบให้คุณยายสงวนศรือยู่แบบไม่ต้องเสียค่าเช่าเลย เพราะอยากให้อยู่เป็นเพื่อนบ้านกัน และให้คุณยายทำอาหารขาย มีเจ้าของโรงแรมดังพยายามขอซื้อที่ดินแปลงนี้ของท่านผู้หญิงสุประภาดา แต่ท่านไม่ขาย
จนถึงวันที่ท่านผู้หญิงสุประภาดาถึงแก่อนิจกรรม ลูกหลานของท่านผู้หญิงสุประภาดา ยังคงอนุญาตให้ทำร้านอาหารบนที่ดินแปลงนี้ต่อไป และในวันที่คุณยายสงวนศรีเสียชีวิต ลูกหลานของท่านผู้หญิงสุประภาดา ก็ยังคงให้อยู่เป็นเพื่อนกันต่อไปโดยไม่คิดค่าเช่าเหมือนเดิม
อานิสงส์ของความใจดีของเจ้าของที่ดิน ทำให้อาหารร้านนี้มีราคาย่อมเยากว่าหลายร้านในทำเลเดียวกันเนื่องจากไม่ต้องเสียค่าเช่าที่
เสน่ห์ของการไปทานอาหารร้านนี้ นอกจากอาหารที่อร่อยเหมือนเดิมทุกครั้งไม่ว่าจะมากี่ครั้ง ยังมีเจ้าคุณป้าเจ้าของร้าน ซึ่งเป็นลูกสาวของคุณยายสงวนศรี ทีมงานในครัว และทีมเด็กเสิร์ฟที่มีอายุเฉลี่ยแต่ละคนน่าจะเกิน 50 ปีขึ้น ทำงานอย่างขยันขันแข็ง เชี่ยวชาญและชำนาญในงานที่ทำ เสิร์ฟอาหารอย่างคล่องแคล่วกว่าเด็กเสิร์ฟอายุน้อยๆสมัยนี้เสียอีก
ถ้าวันไหนป้าไม่ยุ่งมากก็จะมีเวลาคุยและตอบคำถามลูกค้าบ้าง แต่อาจไม่ค่อยเห็นบ่อยเพราะร้านเต็มตลอด ลูกค้าแน่นมากโดยเฉพาะช่วงเวลา 11.00-13.00 น
บางครั้งลูกค้ายืนต่อคิวรอโต๊ะยาวออกไปถึงนอกร้านเลย แต่ว่าปกติรอโต๊ะไม่นาน เพราะแต่ละโต๊ะเทิร์นไวมาก อาหารได้ไว ลูกค้าก็รับประทานไวเช่นกัน
เคยถามคุณป้าพนักงานเสิร์ฟว่าทำไมไม่ติดป้าย “Bib Gourmand” ขนาดใหญ่ๆ ลูกค้าจะได้มองเห็น
คุณป้าเล่าให้ฟังว่า “ไม่ต้องติดหรอกทุกวันนี้ก็ขายไม่ทันแล้ว ถ้าอาหารดีจริง ลูกค้าก็จะติดใจและกลับมาใช้บริการอีก สมัยคุณยายสงวนศรี ‘เชลล์ชวนชิม’ มาติดต่อขึ้นป้ายให้โดยคิดราคาที่ 3,000บาท คุณยายบอกว่า เชลล์ไม่ต้องมาชวนชิมหรอก ถ้าของเราดีจริง คนเขาก็มาชิมกันเอง ใครอยากมารีวิวมาเองไม่จ้าง มาลองชิมก็ต้องจ่ายตังค์เอง คุณยายสงวนศรีให้มาดูแค่อาหาร แต่ไม่ให้ดูในครัว คนติดใจร้านนี้เพราะชื่อสงวนศรี ไม่ใช่ป้ายใดๆ ทั้งนั้น”
ร้านนี้ไม่เน้นบรรยากาศ เน้นแต่รสชาติอาหาร ราคาต้องไม่แพง เพราะที่ดินแถวนี้ราคาแพง ถ้าราคาอาหารแพงมากพนักงานออฟฟิศแถวนี้จะจ่ายไม่ไหว อาหารขายได้เพราะการันตีด้วยรสชาติ และคุณภาพความสดของวัตถุดิบ
ร้านตั้งอยู่ใกล้โรงแรม สถานทูต และออฟฟิศ จึงมีทั้งคนไทยและต่างชาติมาฝากท้องกันแน่นขนัดทุกเที่ยง
อาหารแนะนำที่ทุกคนบอกเหมือนๆกันคือ ไข่พะโล้ ขนมจีนน้ำพริก แกงจืดลูกรอก และพระรามลงสรง และถ้าเป็นช่วงปลายเดือนมีนาคม – เมษายน ของทุกปี จะมีเมนูข้าวแช่ที่ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอร่อย
ส่วนผู้เขียนลองหลายเมนูที่แตกต่างออกมา บอกเลยว่าอร่อยได้รสชาติเข้มข้นแบบไทยโบราณเลย ไม่ใช่รสชาติชาววัง แต่เป็นแบบบ้านๆ ซึ่งหารับประทานได้ยากขึ้นเรื่อยๆในปัจจุบัน
เวลารับประทานแล้วรู้สึกเหมือนอาหารที่คุณแม่ทำให้เรารับประทานสมัยเด็กเลย วัตถุดิบที่ใช้ในการปรุงอาหาร ทั้งผักและเนื้อสัตว์ เจ้าของร้านซื้อมาจากเจ้าประจำ จะได้ของสดและใหม่ทุกวัน
ทางร้านมีเมนู a la carte ที่เป็นแบบกับข้าว และอาหารจานเดียวให้เลือกหลากหลาย มีเซ็ตเมนูประจำวันจันทร์ – วันเสาร์ ให้เลือกด้วย ชอบเมนูไหนต้องไปให้ตรงวันด้วย
ได้มีโอกาสทานข้าวเหนียวทุเรียนซึ่งทางร้านไม่ทำบ่อย คุณป้าบอกว่าที่ทำขายเพราะเก็บทุเรียนมาจากสวนเนื้อดี เหมาะกับการทำข้าวเหนียวทุเรียนมาก ทานแล้วต้องสั่งอีกถ้วยเลย สำหรับเมนูขนมหวานถ้าไปแล้วต้องรีบสั่งไว้ล่วงหน้าเลย ไม่เช่นนั้นจะหมดไวมาก
ขนมหวานที่ไม่ควรพลาดคือ ข้าวเหนียวทุเรียน กล้วยไข่เชื่อม-ไอศกรีมกะทิสด ราคาข้าวเหนียวทุเรียนถ้วยละ 50บาท มีเนื้อทุเรียนชิ้นใหญ่ ข้าวเหนียวนุ่ม น้ำกะทิข้น หอมหวาน และกลมกล่อมมาก
ส่วนเครื่องดื่มแนะนำก็ต้องเป็นน้ำลูกเกด และน้ำลำไย และทางร้านมีน้ำชาชงแบบอ่อนๆ ไม่ขมบริการฟรีด้วย
ร้านเปิด 10:00 – 15:00 น. วันจันทร์ – เสาร์ รับเฉพาะเงินสด ไม่รับบัตรเครดิต ไม่มีค่าเซอร์วิสชาร์จ ไม่มีส่วนลด ไม่มีโปรโมชั่นใดๆ ทั้งสิ้น อาหารมี 2 ราคา จานเล็กราคาต่ำกว่า 100 บาท จานใหญ่ก็ 100 กว่าบาทนิดหน่อย คุณภาพคุ้มเกินราคามาก ไม่เน้นบรรยากาศ และ ความสะดวกสบาย
เวลาสั่งอาหารไม่มีคนรับออเดอร์ เขียนรายการอาหารที่สั่งบนกระดาษ แล้วจะมีป้ามารับกระดาษแล้วบอกว่ารายการนี้มี รายการนี้ไม่มี พอรับประทานเสร็จก็ต้องเดินไปจ่ายเงินกับคุณป้าเจ้าของร้านที่เคาท์เตอร์เอง
พนักงานร้านนี้ไม่มียูนิฟอร์ม เดินไปเดินมาในร้านไม่รู้ว่าใครเป็นลูกค้า ใครเป็นพนักงาน โดยเฉพาะลูกค้าใหม่ เรียกลูกค้าที่ยืนรอโต๊ะไปสั่งอาหารก็มี ก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบเพราะร้านจะยุ่งและจอแจมาก เคยถามคุณป้าว่าเหนื่อยไหมเพราะลูกค้าเยอะทุกวัน คุณป้าตอบแบบยิ้มๆ ว่าไม่เหนื่อยเลย เดี๋ยวขายเสร็จร้านก็ปิดแล้ว
การเปิดร้านแบบนี้ และจำนวนลูกค้าเยอะขนาดนี้ต้องเหนื่อยแน่นอน แต่เพราะคุณป้ามีความสุข และรักในสิ่งที่ทำ จึงทำให้คุณป้าและทีมงานซึ่งมีอายุมากกว่า 50 ปี ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย และมีแรงทำอาหารอร่อยๆ ให้แฟนคลับของร้านสงวนศรีอร่อยกันต่อไป
ฟังคุณป้าเล่าแล้วปลื้ม!!!
