ฟิลิปปินส์กลายเป็นประเทศล่าสุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ที่ทบทวนกฎหมายแรงงาน และวิธีการจ้างงานใหม่ เพื่อเพิ่มการคุ้มครองแรงงาน ชี้ธุรกิจขนาดใหญ่ใช้วิธีทำสัญญาจ้างงานระยะสั้น เพื่อลดการจ่ายผลประโยชน์
เว็บไซต์นิกเคอิ เอเชียน รีวิว รายงานว่า กฎหมายแรงงานของฟิลิปปินส์ กำหนดให้ต้องมีการจ้างงานอย่างถาวร ต่อพนักงานที่ผ่านการทดลองงานมาแล้ว 6 เดือน แต่บริษัทจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งร้านอาหาร ผู้ค้าปลีก และผู้ผลิต พยายามหลบเลี่ยงกฎหมายนี้ ด้วยการไล่พนักงานออกหลังจากที่ทำงานไปแล้ว 5 เดือน และจ้างคนใหม่เข้ามาแทน
วิธีการดังกล่าว ที่เรียกกันว่า เอนดู (endo) ซึ่งย่อมาจาก end of contract นั้น จะช่วยทำให้ธุรกิจมีค่าใช้จ่ายด้านแรงงานลดลง และสามารถปรับค่าจ้างได้ง่ายขึ้นตามความต้องการ แต่ทำให้แรงงานต้องตกอยู่ในความเสี่ยงที่จะตกงาน
ระหว่างการหาเสียงเลือกตั้งเมื่อปี 2559 ประธานาธิบดีโรดริโก ดูเตอร์เต ผู้นำฟิลิปปินส์ ได้ให้คำมั่นที่จะขจัดการจ้างงานรูปแบบนี้ ซึ่งที่ผ่านมา ก็ได้มีการกดดันบริษัทต่างๆ อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ แต่ก็มีความคืบหน้าช้า และทำให้รัฐบาลมะนิลาต้องเพิ่มแรงกดดันในเรื่องนี้ให้มากขึ้น
เมื่อเร็วๆ นี้ กระทรวงแรงงานฟิลิปปินส์ ได้ระบุชื่อบริษัท 20 แห่ง ที่มีการจ้างงานระยะสั้นมากสุด ในจำนวนนี้รวมถึง จอลลิบี ฟู้ดส์ ผู้ผลิตอาหารรายใหญ่สุดของฟิลิปปินส์ ที่มีการจ้างงานระยะสั้นมากสุดในประเทศ ที่ 14,960 คน
ขณะที่โดล ฟิลิปปินส์ หน่วยงานในเครืออิโตชู บริษัทเทรดดิ้งชั้นนำของญี่ปุ่น ติดอยู่ในอันดับ 2 ด้วยจำนวนการจ้างงานระยะสั้นทั้งหมด 10,521 คน ตามด้วย ฟิลิปปินส์ ลอง ดิสแทนส์ เทเลโฟน (พีแอลดีที) ที่ 8,310 คน
การกวาดล้างการจ้างงานรูปแบบนี้ ของฟิลิปปินส์ สอดคล้องกับกระแสการเพิ่มมาตรการเพื่อคุ้มครองแรงงานในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ก่อนหน้านี้ เวียดนามได้มีการทบทวนกฎหมายแรงงานไปแล้วเมื่อปี 2556 รวมถึง เรื่องของการรับช่วงผลิต หรือเอาท์ซอร์ส ที่กำหนดให้ทำได้เฉพาะ 17 อุตสาหกรรม และกำหนดระยะเวลาไว้ที่ 1 ปี
ส่วนอินโดนีเซีย อนุญาตให้เอาท์ซอร์สได้เพียง 5 ภาคธุรกิจ อาทิ บริการรักษาความปลอดภัย และในปี 2551 ไทยกำหนดให้พนักงานชั่วคราว และพนักงานประจำต้องได้รับค่าจ้างเท่าเทียมกันในงานแบบเดียวกัน
ทั้งนี้ รายชื่อบริษัทที่กระทรวงแรงงานฟิลิปปินส์ ระบุไว้นั้น สะท้อนถึงการตรวจสอบธุรกิจเกือบ 100,000 ราย จากทั้งหมดในประเทศ ที่มีอยู่ไม่ต่ำกว่า 900,000 ราย ซึ่งแม้ว่าจะมีแรงงานชั่วคราว 176,000 คน ที่ได้รับการว่าจ้างให้ทำงานประจำในสมัยรัฐบาลประธานาธิบดีดูเตอร์เต แต่ก็ยังมีลูกจ้างที่มีสัญญาจ้างงานระยะสั้นเหลืออยู่อีกมากกว่า 224,000 คน
